Co warto zrobić po instalacji manjaro

Kilka słów wstępu

Poradnik jest skierowany do laików linuxowych, którzy chcą zacząć swoją przygodę z Manjaro.
Zanim przejdziemy do czynności, które musisz wykonać po instalacji systemu, dobrze byłoby gdybyś zapoznał się z paroma linkami. Wiele informacji podstawowych o samym Manjaro zostało umieszczone w poradniku “Co musisz wiedzieć, aby bezstresowo używać Manjaro”. Przede wszystkim zostały opisane gałęzie Manjaro i którą powinieneś wybrać, oraz różnice między Arch-em a Manjaro.
Przejdźmy do meritum. Główna i najważniejszą rzeczą, którą wykonać należy po instalacji jest zainstalowanie dodatkowej wersji kernel-a - jest to najważniejsza część systemu, odpowiedzialna za wszelkie jego zadania. Manjaro posiada własny Manager Ustawień dzięki, które w łatwy sposób możemy dokonać wyboru i instalacji jądra.

Dodatkowy kernel.

Zatem przejdźmy do samego Managera, którego znajdziesz w menu, bądź wykonując polecenie w terminalu manjaro-settings-manager.

Przejdźmy zatem do sekcji Jądro gdzie ujrzymy następujące okno.

Zauważyć można że mamy wylistowane wersje kernela. Po prawej stronie każdego z nich, mamy takie opcje jak Zainstaluj bądź Usuń, oraz Listy zmian, gdzie możemy prześledzić co zostało zmienione w nowej wersji kernela.
Z praktyki, najlepszym rozwiązaniem jest posiadanie CO NAJMNIEJ DWÓCH. Gdy system się “wysypie” z nieznanych nam przyczyn, przed rozruchem systemu będziemy mogli w GRUB-ie wybrać inną wersję jądra, co ułatwi odnalezienie błędu i ewentualnej jej naprawy. Czasami zdarzają się problemy z kernelem, nie działa prawidłowo z jakimś komponentem, etc.
Jeśli graficznie Manjaro nie “wstanie” po zmianie jądra, polecam zajrzeć do poradnika “Gdy Manjaro nie chce się graficznie uruchomić

Wybór Jądra/Kernal-a przed startem systemu.

Gdy włączymy nasz komputer przed startem systemu powinno pojawić się okienko podobne do tego niżej, z wyborem systemu, jeśli takowe się nie pojawiło, prawdopodobnie masz ustawione ukrycie GRUB-a, przyciskanie “Shift” spowoduje jego ukazanie się. Będziesz miał 3 sekundy, na zejście niżej strzałkami na klawiaturze, w przeciwnym razie system się uruchomi.

Aby dokonać wyboru z jakim kernelem chcemy uruchomić system, przechodzimy strzałkami do sekcji Advenced option for Manjaro i wciskamy Enter, zobaczymy listę kerneli do uruchomienia.

Fallback initramfs jest to rozruch w tzw. trybie awaryjnym.

Przyjrzyjmy się Managerowi Manjaro

Jak już wcześniej zauważyłeś, mamy tutaj takie sekcje jak:

  1. Ustawienia lokalne
  2. Pakiety językowe
  3. Konta użytkowników
  4. Czas i data
  5. Ustawienia klawiatury
  6. Konfiguracja sprzętowa

Ad. 1. Ustawienia lokalne są odpowiedzialne za ustawienie globalne wyświetlanego języka, oraz ich format.
Ad. 2. Pakiety językowe - tutaj możemy w łatwy i przejrzysty sposób pobrać paczkę językową dla naszych programów, jeśli globalnym językiem jest Polski, to zostaną ściągnięte paczki dla tego języka, np. korzystamy z przeglądarki Firefox, która ma ustawiony język angielski, tutaj zainstalujemy paczki językowych dla naszego rejony / języka globalnie ustawionego.
Ad. 3. Konta użytkowników sekcja do zarządzania kontami użytkowników - ustawienie minaitury, zmiana hasła, rodzaj konta (administrator, gość, etc.), zmiana nazwy użytkownika, bądź dodanie nowego.
Ad . 4. Czas i data, jak sama nazwa wskazuje, możemy ustawić ręcznie strefę czasową oraz datę / godzinę, bądź przełączyć się na automatyczną, która zostanie pobrana z geolokalizacji.
Ad. 5. Ustawienia klawiatury, wybór modelu klawiatury oraz jego układu, domyślnie ustawiona na “Polish” / “Domyślne” - jeśli korzystasz ze standardowej polskiej klawiatury, te ustawienia mogą pozostać.
Ad. 6. “Konfiguracja sprzętowa”, automatycznie wykrywany sprzęt, tj. karta sieciowa, graficzna. Na samej górze znajdziemy możliwość instalacji sterowników"Zamkniętych" oraz “Otwarto źródłowych” dla całej listy. Jeśli z jakiś przyczyn uważamy że, któryś z komponentów, powinien działać pod innymi sterownikami, możemy prawo-klikiem, zainstalować je, klikając na wybraną sekcję w liście.

Aktualizacja systemu

Drugą podstawową rzeczą to sama aktualizacja, wprowadzanie świeżych/połatanych paczek.
Pierw zsynchronizujmy naszą bazę danych:

Za pomocą terminal-a:
sudo pacman -Syy

Bądź używając Octopi/Pamac:

Teraz możemy przejść do aktualizacji systemu:
Termina:
sudo pacman -Syu
lub
pamac update

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Octopi zajrzyj do poradnika “Octopi - graficzny menadżer pakietów”.
Więcej o Pamac, w pordaniku “Pamac - graficzny oraz konsolowy menadżer pakietów Manjaro

Na naszej stronie zostało udostępnionych wiele poradników związanych z użytkowaniem Manjaro, bardzo zachęcam do zapoznania się z nimi, gdyż mogą rozwiązać wiele waszych problemów.

Wszelkie uwagi proszę pisać pod tym postem lub na IRC chat.freenode.net kanał #manjaropl

6 polubień

Jak już jesteś przy Pamac, to warto włączyć AUR, choć odnoszę wrażenie, że co niektórzy tutaj odnoszą się do niego z pogardą.

@0kurczak0 odpowiedź na Twoją uwagę masz TUTAJ i TUTAJ. Umówmy się, że określenie ‘pogarda’, to nieporozumienie i text:
(…) co niektórzy tutaj odnoszą się do niego z pogardą.
Wygląda następująco:
(…) co niektórzy tutaj odnoszą się do niego z należytym i zdrowym dystansem.



EDIT-20190121-0420 …
Do listy ważnych rzeczy, które warto/należy zrobić zaraz po instalacji, dopisałbym dodanie pozycji Recovery, do menu startowego GRUB’a:

  • edycja pliku:
/etc/default/grub
-------------------------------
GRUB_DISABLE_RECOVERY="false"
  • aktualizacja menu GRUB’a:
$ sudo update-grub

@UltherEgo Mistrzu Modliszko! Czy Mistrz może rozstrzygnąć spór między lewą a prawą półkulą mojego mózgu? Ustawienia Manjaro > Sekcja Konta użytkowników, pokazuje że jestem administratorem. Po instalacji Manjaro warto czy nie warto tworzyć konta standardowego użytkownika? Dla większego bezpieczeństwa swojego i systemu.
Inna opcja to zostawić jak jest bo system działa. Lecz czy to zgodne z zasadami kung-manjaro?

Kolego @xr7 do zastosowań domowych, taki rodzaj konta jest wystarczający, no chyba że masz w rodzinie kogoś kto zna się na linuxie i lubi szkudzić :slight_smile: Tworzenie drugiego użytkownika z uprawnieniami “standardowymi” ma zastosowanie gdy nie jesteś jedynym użytkownikiem kompa, w pozostałych przypadkach nie ma znaczenia. Łatwiej Ci po prostu dostać prawa, niż przez przełączanie na użytkownika “administratora” :slight_smile:

Tworzenie użytkownika ze standardowymi uprawnieniami ma sens, moim zdaniem, w takich przypadkach jak:

  • kilku użytkowników używa danej maszyny;
  • główny / jedyny użytkownik jest mało obyty z obsługą komputera i może namieszać, a instalacja ma jakiegoś opiekuna;
  • świadomy użytkownik (co najmniej) nie wykonuje zbyt często operacji wymagających podwyższonych uprawnień i zależy mu na zwiększeniu bezpieczeństwa;
  • praca na danej maszynie odbywa się w ‘trudnych warunkach’ i bezpieczniej jest używać user’a ze standardowymi uprawnieniami.

Większość przypadków użycia Linux’a (czy innego systemu) na desktop’ie, to praca jednego user’a, który jednocześnie jest administratorem (dysponentem, właścicielem), więc tworzenie zwykłego użytkownika jest przerostem formy nad treścią.

1 polubienie

@azja @UltherEgo dziękuję za odpowiedzi. Utworzę standardowego użytkownika z automatycznym logowaniem dla innych osób korzystających z mojego PC.

Po instalacji systemu przydałoby się włączyć zaporę sieciową (firewall’a) albowiem domyślnie jest wyłączona.

Menu + wyszukać “zapora”, uruchomić, przestawić stan z Disabled na Enabled

2 polubienia

Nie wiem czy to reklama czy nie, ale zaryzykuję dla dobra społeczności :wink:
Wystarczy w wyszukiwarkę wpisać frazę: “30 things to do After Installing Manjaro” i wyskakuje nam fajny poradnik pewnego pana, który ma również kanał na YT dla początkujących użytkowników Linuxa (po ang.). Większość z tych porad jest bardzo przydatna, więc polecam zajrzeć. Wydaje się, że to dużo roboty, ale wszystko zajmuje max 15 min. Pamiętam jak świeżo po instalacji Windowsa 7 spędzałem kilka godzin na przegrzebywaniu usług i innych rejestrów, aby go jakoś poustawiać, zwłaszcza w kontekście zużywania dysków SSD. Nie wspominając o sterownikach do wszystkiego :smiley:

Jeśli to jest to, o czym myślę, to jest również wersja dla czytających. Artykuł dotyczy Manjaro, a ty nie namawiasz do kupna czegokolwiek, więc to zdecydowanie nie jest reklama :wink:

Do samych rad się nie odniosę – zależy kto, jaki ma sprzęt i jakie potrzeby. Niemniej jednak każdy powinien znaleźć tam coś dla siebie.


Rada ode mnie: wyłączcie Software Mode w Pamacu.* Funkcja ta blokuje dostęp do bardziej zaawansowanych funkcji oraz dostęp do większości pakietów sprawiając, że Pamac przestaje być użyteczny jako manager pakietów, czy nawet jako prosta wyszukiwarka pakietów.

*Nie wiem, czy najnowszy Pamac jest już w najnowszym iso (niedawno wyszedł z bety, i jeśli nie jest to w następnym iso już będzie). Przypuszczam, że domyślnie ta funkcja będzie włączona.

1 polubienie

Zaktualizowałem dzisiaj Pamac’a i ciężko się zastanawiałem nad tym, do czego to służy. Przy aktualizacji funkcja jest wyłączona.

Mocno zastanawiałem się nad tym - parę tygodni chyba temu - przy okazji pracy nad zaktualizowaniem tłumaczenia Pamaca… i został na razie tekst źródłowy.

Okazało się, że jest to opcja uproszczonego widoku gdzie z założenia mają być tylko aplikacje.
Wydaje mi się na tą chwilę, że najlepszym tłumaczeniem będzie właśnie: “Tylko aplikacje”.

@tomek na iso być może jeszcze nie ma, ale jest w gałęzi Stable - więc za chwilę wszyscy będą go mieć u siebie.

‘Tylko aplikacje’ nie brzmi najlepiej, ale chyba najlepiej oddaje istotę sprawy. Ciężko będzie znaleźć coś lepszego.

Fraza “Tylko programy” jest bradzo ok, wiadomo od razu że chodzi o “programy główne” a nie np. ich pliki/paczki (np. językowe do Thunderbirda/Firefoxa) i tak dalej łącznie z jakimiś pluginami/dodatkami do “programów”. Ciekawe jak pamac ma zamiar sortować to wszystko, developer mógłby oznaczać np. paczkę językową jako program i zrobi się spory bałagan z czasem a sama funkcja stanie się nieużyteczna.

O to się nie martw, repozytoria przygotowują deweloperzy Manjaro i to oni odpowiednio oznaczają pakiety. W systemach z repo Archa czy innymi niż Manjaro ta funkcja faktycznie może nie działać z powodu braku odpowiednio oznaczonych pakietów.

Na 99% działa to na zasadzie plików .desktop. Czyli jeśli znaleziony zostanie plik .desktop to paczka jest pokazywana jako program - w tym całym “Software Mode”.
Pliki desktop odpowiadają za umieszczanie aplikacji w menu.

Więcej: Desktop entries - ArchWiki

Przykładowo htop jest pokazywany bo posiada w paczce plik htop.desktop, a bashtop, bpytop już nie.

No nie wiem, znam doniesienia, że w Archu z włączonym Software Mode pamac nie pokazuje żadnych pakietów. Jednak tę informację musiałby potwierdzić jakiś użytkownik Archa.

Jeszcze kilka lat temu przytaknąłbym, ale dzisiaj mam wątpliwości - coraz częściej używa się (najpewniej pod wpływem Android’a) słowa ‘aplikacja’ na określenie czegoś, co kiedyś nazywało się ‘programem’.

Aplikacja … wyraz pochodny od … aplikować ?
Aplikować = przen. stosować; narzucać; przekazywać
i to wszystko z czasów gdy nie stosowano wyrazu “aplikacja” w informatyce, zatem ja nadal wolę “program, programy” - nazwa naturalnie niezdebilniała.

Słownik PWN zwraca rekord 'Użytkowy program komputerowy". Też mi bliżej do programów niż aplikacji. “Programy użytkowe” brzmią nieco przydługo, ale są sensowne. Choć pole do interpretacji równie duże. Ja bym jednak używał słów “oprogramowanie”, “programy”, podobnie jak Ty.

BTW Tak, wiem, offtop się robi. Już się przymykam